Pier Paolo Pasolini |
sèrieAlfa 68

Dibuix:
Gaspar Jaén i Urban
Quando alza più logoro il lamento
il grillo smarrito da decenni
di scorati richiami, tanto
più logoro è il mio petto in abbandono.
Inascoltata vita del mio petto,
sola come lo spazio, dove spira
però, recriminante, il vecchio canto.
Π
Quan
eleva més desgastat el lament
el grill
torbat per decennis 
de descoratjats reclams, tant
més desgastat és el meu pit a l’abandó.
Vida no escoltada del meu pit,
sola com
l’espai, on espira
però,
recriminador, el vell cant.
 
|
Traducció: Joan Navarro
Π
Cuando eleva más desgastado el lamento
el grillo turbado por decenios
de descorazonados
reclamos, tanto 
más desgastado está mi
pecho en abandono.
Vida inescuchada de mi pecho,
sola como el espacio, donde espira
pero, recriminador, el
viejo canto.
| Traducción: Joan Navarro
Π
Quando ergue mais puído o lamento 
o grilo turbado por décadas 
de apelos desanimados, tanto 
mais puído está o meu peito em abandono.
Inescutada vida do meu peito
sozinha como o espaço, onde expira   
porém, recriminador, o velho canto.
| Tradução: Márcia Huber
Π
Plus
le grillon troublé par des décennies
d’appels découragés, pousse  
une lamentation  usée,
plus
ma poitrine abandonnée est usée.
Vie
inécoutée de ma poitrine,
seule comme l’espace, où expire
cependant, plaintif, le vieux chant.
| Traduction: Dolors Català
| a | entrada
| Llibre del Tigre | sèrieAlfa | varia | Berliner Mauer