tozan

| entrada | Llibre del Tigre | sèrieAlfa | varia | Berliner Mauer |

 

 

 

 

[Tozan Ryokai]

 

[Il samadhi dello specchio prezioso]
[
Het samadhi van de kostbare spiegel]

 

Il samadhi dello specchio prezioso
1. I Buddha e i patriarchi, tutti trasmisero
direttamente la verità fondamentale:
conservatela intatta; adesso è con voi, ciò basta.

2. Sul piatto d'argento fiocca la neve bianca;
il niveo airone nella luce della luna si nasconde.
Coppie vicine eppure non sovrapposte;
mescolandole insieme possiamo differenziare.

3. La mente suprema a parole non può essere espressa,
eppure, ad ogni vostro bisogno essa risponde.
Schiavi delle parole, avanzando, nel baratro cadete,
se ve ne allontanate, però, siete in un vicolo cieco.
E' come un'enorme palla di fuoco: mai
avvicinarsi troppo, nemmeno tenersi via.

4. Parole troppo brillanti rischiano di abbagliare:
di notte c'è chiarore, all'alba non c'è luce.

5. Ciò vale per gli esseri tutti, con ciò ci liberiamo
da sofferenza. Anche se non prodotta dall'ingegno,
è verità che trova strada nelle parole dei maestri.
E' come quando guardi nello specchio prezioso,
vedendo insieme ombra e sostanza; esso è te, tu non sei lui.
E' come per i neonati, che, pur avendo i cinque sensi,
non possono andare e neanche ritornare,
non possono alzare e neanche lasciar andare;
posseggono parole che non possono usare.
Tutto sommato, non afferri niente, non servono le parole.

6. Sei bastoncini ammucchiati, continuamente
stanno in mutua relazione: il centro e gli estremi.
Presi a tre, ritornano alla configurazione originale
dopo i cinque mutamenti:
come cinque sono i sapori dell'erba "chi"
come cinque sono i rami dello scettro adamantino.

7. L'essenza assoluta mantiene per sua natura
molteplici fenomeni in delicato equilibrio.

8. Quando lo studente chiede, il maestro
si fa incontro con la risposta;
per portarlo alla verità finale egli
sta usando i mezzi opportuni.
La verità finale desiderano i ricercatori,
i mezzi abili il maestro sta offrendo:
preso nella miscela giusta, ciò è buono.

9. Evita solo l'attaccamento, ciò è sufficiente.
La verità suprema è naturale e non si attacca
all'illusione, neppure all'illuminazione.

10. Con calma, si mostra chiaramente quando
son mature le condizioni tutte.
Quando è piccola, infinitesima diventa,
quando è grande, trascende lo spazio e le dimensioni:
anche un solo fremito può danneggiare il ritmo.

11. Si parla adesso dell'improvviso e del graduale
e si separano perciò le sette, creando pratiche,
dottrine, che diventano, in seguito, conformismi
che accettiamo nella condotta religiosa.
Anche penetrando queste pratiche, queste dottrine,
facendo poi fluire coscienza illusoria nell'eterna
verità, nessun progresso avremmo conseguito.

12. Se appariamo fuori tutti calmi
ma dentro rimaniamo disturbati,
siamo come il cavallo in pastoie,
siamo come il topo intrappolato.

13. Provando pena per questo stato,
i saggi d'una volta diffusero l'insegnamento.
essendo le menti degli studenti
sviate dalle illusioni,
i veri saggi lo adeguarono a loro,
usando mezzi così estremi da arrivar
persino a chiamare il nero bianco.

14. Abbandonare il pensiero illusorio
ti porterà soddisfazioni;
se instradarti vuoi nell'antica via
osserva gli esempi di una volta.

15. Per compiere l'ultimo passo
verso la vera illuminazione,
un precedente Buddha si addestrò
per dieci lunghi kalpa
fissando l'albero della bodhi.
Così ristretta, la libertà originaria è
come una tigre con le orecchie lacerate,
come un cavallo zoppicante.

16. Il saggio dirà allo studente
il quale si sente umile e inferiore,
che sulla sua testa brilla
un diadema ingioiellato e il suo corpo è avvolto
da ricche tuniche, i piedi morbidamente appoggiati.
E, se lo studente, sentendo ciò, prova stupore o dubbio,
il saggio lo assicura che anche fra i gatti o fra
le mucche bianche ci sono specie perfette come sono.

17. Il leggendario arciere Yi colpiva
a cento metri il bersaglio, essendo abile assai;
ma, far scontrare due frecce in aria,
va al di là di ogni abilità da uomo ordinario.

18. Nella suprema attività della non-mente
guarda: l'uomo di legno canta,
la fanciulla di pietra danza!
Tutto ciò è ben lontano dalla comune
coscienza, non si esprime con il pensiero.

19. Il cortigiano serve il suo signore
e il fanciullo ubbidisce al padre.
Senza obbedienza non c'è pietà filiale,
senza servizio non c'è consiglio.

20. Tali azioni, tali lavori non vistosi,
sembrano stupidi e non affascinanti
ma quelli che praticano così la Legge
per l'eternità saranno, in tutti i mondi,
chiamati signori dei signori.

[a cura di Theodor Entai Rosenberg e Teresa Maddi]

Δ

 


Het samadhi van de kostbare spiegel

Zonder fout, zonder twijfel, zo is de dharma.
Boeddha en de patriarchen hebben er niet over gepraat.
Nu moet je hem ontvangen, en ik smeek je:
Bewaar hem intact.

De witte sneeuw valt op het zilveren plateau.
De maneschijn omhelst de witte reiger.
Dicht bij elkaar, maar niet identiek.
Diep vermengd, maar iedereen ziet hun positie.

Het bewustzijn is niet de taal.
Als de gelegenheid zich voordoet,
moet je ook daarheen gaan.

Als de woorden je verwarren, val je in de ravijn.
Als je het niet eens bent met de woorden,
kom je in de impasse van de twijfel terecht.

Tegen iets ingaan of iets raken.
Het één noch het ander zijn de moeite waard.
Het is zoals een vuurbol.

Als je een versierde taal gebruikt,
is dat het domein van de bezoedelingen.

Middernacht is het ware licht,
het ochtendgloren is niet helder.
Deze zin wordt de regel van het materiële.
Als je hem gebruikt, kun je alle lijden en moeilijkheden afwerpen.

Zelfs als het niet zonder bewustzijn is, is het niet zonder taal.
Maar als het onbewust is, wordt het taal.
Zoals wanneer je jezelf in een spiegel bekijkt:
vorm en weerspiegeling kijken naar elkaar.
Jij bent niet de weerspiegeling, maar de weerspiegeling is wel jou.
Zoals alle baby's op de wereld, hebben ze alle eigenschappen.
Ze gaan niet en komen niet. Ze komen niet en blijven niet.
Ze praten niet. Baba wawa.Uiteindelijk kunnen ze hun objecten niet krijgen
omdat hun taal niet correct is.

De zes lijnen van het hexagram 'vuur'
doen het wederzijdse spel buigen.
Nochtans resulteert de oorzaak
van de vestiging van de drie in vijf.Zoals de vijf smaken van de chissoplant.
Zoals een diamanten scepter.

Als recht en krom elkaar knijpen,
zoals de benen in de lotushouding,
is er op wonderbaarlijke wijze
een mengeling van vraag en antwoord.
Het is intiem met de oorsprong
Het is vertrouwd met de weg.
Als dit vermengd is, is er geluk.
Maar we mogen geen enkele fout maken.

Onschuldig en mysterieus
behoort het niet toe aan illusie of satori.
De wet van de onderlinge afhankelijkheid en de gelegenheid
kunnen in de helderheid en de stilte van het hart verwezenlijkt worden.

Het kleinste gaat binnen in het oneindige.
De grens van het grootste is de grens van het heelal.
Als er een verschil geschapen wordt, hoe klein ook,
kan het niet met het ritme van de muziek harmoniëren.

Nu is het onmiddellijke en het geleidelijke.
De zen wordt een sectie, een maat voor vergelijking.
Ondanks het begrip in alle secten
en de verwezenlijking van de idee
is het een bezoedeling van het ware satori.

Buiten kalmte en binnen beweging
is als een paard dat tegengehouden wordt
of als een rat in de val.
Aangezien alle meesters van het onderricht
elkaar met dit punt gekweld hebben
hebben ze de nood om de dharma te geven
Aangezien iedereen de illusie vol van fouten volgt
verwarren ze wit en zwart.
Als de illusie verdwijnt, kan, op dat moment,
iedereen het zelf begrijpen.

Als jullie je willen aanpassen
aan de oude overgedragen sporen
dan smeek ik jullie,
bekijk het voorbeeld van de oude voorganger goed.
De boom is al sinds tien miljoen jaren geobserveerd
om de weg van de Boeddha te verwezenlijken.

Zoals de zwakte van de tijger
en de nachtogen van het paard.

De mensen kijken door hun minderwaardigheidsgevoel
naar de dingen als naar een zeldzame schat.
Aangezien de mensen bang zijn van hun geest,
moet de meester zich in een kat of een witte os veranderen.

De meester-boogschutter kan door zijn grote techniek
het doelwit raken, zelfs op een grote afstand.
Maar als een pijl en een speer elkaar in volle vlucht raken,
verliest de meest ontwikkelde techniek zijn doeltreffendheid.

De houten man zingt.
De stenen vrouw staat op en danst.

De volgelingen moeten de koning gehoorzamen.
De zoon moet zijn vader volgen.

Niet volgen is niet de filiale plicht van de zoon.
Niet gehoorzamen is niet een echte volgeling zijn.

De verborgen handeling die in het geheim,
intiem uitgevoerd wordt, is stom en geborneerd.

Dit wordt het subject in het subject genoemd.
Alleen dit lukt.

Δ

| entrada | Llibre del Tigre | sèrieAlfa | varia | Berliner Mauer |