|
Non
gañei -dixo- perdín.
Graham Greene
Fomos un mundo fabuloso,
un territorio de máscaras e barcos.
Eramos noivos da loucura e sabíamos
que o ouro dos tigres nos pertencía.
E acariciados pola rebelión
sufrimos persecución e tortura,
e atentamos contra o sistema.
Todos xuntos, collidos da man,
amándonos con desespero
e desexando un tempo de calma
que nos permitise coñecemos.
Pero xamais gozamos dese descanso.
Si, isto é a fin.
Comigo levarei a túa calor e a túa intelixencia,
algunhas tardes mediterráneas en Mallorca e Creta,
o teu rosto iluminado cando escoitabas os meus poemas
e as nosas gargalladas coas que melloramos,
un pouco, o tempo que nos tocou vivir.
Sobre esta marabillosa ruina arderá,
por última vez
ese instante que nos inclinou
cara á sabedoría e a desgracia.
Non te fagas dano.
Sé feliz.
E recórdame con cariño
se aínda es quen de recordar.
Garda a fragancia da miña devoción.
Toma,
túa é a miña alma,
Voa con ela,
é tua a miña alma,
nacín para entregarcha.
[O longo día acaba,
Diputación Provincial da Coruña, A Coruña, 2002]
Δ
Nimra a Tigresa
¿Cando volverán florecer
os cantos dos cativos en Raudah?
Qué raro é estar contigo
en Amán,
lonxe dos tellados e das cúpulas de Zerusalén.
Qué ausencia de sabores do seu peito,
para quen sempre o chamou desesperado
desde o barrio armenio,
baixo o son das armas hebreas.
Busqueite durante dez anos
e hoxe non puiden entrar en ti;
diante do abismo e do pracer,
unha néboa de desexo evolveume a cabeza.
Cuando volvan florecer
os cantos dos cativos en Raudah,
prepararei a fonte de froitas,
unha xarra de mel e pan fresco,
lavarémonos con auga de rosas,
e por fin beixarei o val do teu peito
e humedecerei as túas mamilas e aréolas,
recuperarei coa boca o sabor do pasado.
Nimra, a das unllas
afiadas como un tigre,
agardareite en Xerusalén,
saberei se aínda existe a esperanza
ou se xa non hai tempo para amarnos.
En Amán, non só un refuxiado
ao que lle roubaron a vida e o corazón.
Volve a Raudah, Nimra,
para que florezcan os cantos dos cativos.
[O sangue dos árabes, Edicións
Xerais, Vigo, 1999]
Δ
|
|